Sprawdź pogodę

Strażak radzi



Czad – cichy zabójca!

JAK PRZECIWDZIAŁAĆ POŻAROM SADZY W KOMINACH

 

Jak zapobiegać pożarowi sadzy?

Przede wszystkim należy regularnie czyścić komin. Mieszkańcy często zaniedbują ten obowiązek, przez co sądzę osiadają w kominie i stopniowo zatykają go. Zalegająca w kominie sadza o grubości zaledwie kilku milimetrów już może stać się przyczyną pojawienia się pożaru. Trzeba też dbać o jakość paliwa, które wkładamy do pieca czy kominka. Wystarczy bowiem kilka tygodni palenia mokrym, żywicznym drewnem, by nagromadziło się dość smoły i sadzy, aby potem pierwsze mocniejsze “przepalenie” spowodowało pożar komina. Przegląd komina warto zrobić już teraz – jeszcze przed rozpoczęciem sezonu grzewczego. Oczywiście musi zrobić go uprawniona do tego osoba – kominiarz. Przypominamy, że zgodnie z prawem przegląd kominiarski wymagany jest minimum raz w roku, a w domach, gdzie piec opalany jest drewnem lub węglem – raz na trzy miesiące.

Jak rozpoznać pożar sadzy w kominie?

Objawami pożaru sadzy jest przede wszystkim głośny dźwięk, dochodzący z komina – “dudnienie”, często towarzyszą mu także snopy iskier lub nawet języki ognia, widocznie u wylotu komina nad dachem. Ponadto sam przewód kominowy robi się bardziej ciepły niż zwykle – czasem jest gorący. Charakterystyczne jest też to, że przewód kominowy jest cieplejszy tylko w jednym miejscu – to właśnie tam zaczyna płonąć sadza. Gdy zignorujemy pierwsze sygnały, mogą pojawiać się pierwsze rysy na ścianach – to znak, że pożar rozgorzał już na dobre i komin zaczyna pękać.

Co robić w przypadku pożaru sadzy?

Najważniejsza zasada – nigdy nie gasić pożaru wodą! Powstająca wtedy gwałtownie para może spowodować pęknięcie przewodu kominowego. Gdy zauważymy pożar sadzy trzeba przede wszystkim wezwać straż pożarną (dzwoniąc pod numer alarmowy 112/998) i wygasić palenisko – ale nie wodą! Trzeba zamknąć dopływ powietrza do pieca – od dołu i góry, po czym obserwować przewód kominowy na całej jego długości – czy nie zaczyna pękać. Gdy dostęp powietrza do komina będzie zamknięty, płonące sądzę stopniowo będą się wygaszać. Zanim przyjadą strażacy warto pomyśleć o udostępnieniu wszystkich pomieszczeń, przez które przebiega przewód kominowy – od kominka czy kotłowni aż do poddasza. Trzeba też pamiętać, że gdy ograniczymy dostęp powietrza do komina, w palenisku zacznie powstawać więcej tlenku węgla czyli śmiertelnego czadu. Dlatego należy uchylić okna w pomieszczeniach, przez które biegnie komin do czasu przyjazdu strażaków, którzy sprawdzą stężenie tlenku węgla.

JAK ROZPOZNAĆ ZATRUCIE CZADEM?

Gdy ktoś wdycha tlenek węgla, stopniowo zbiera się on w jego krwi, zajmując miejsce tlenu: czyli, najkrócej mówiąc, przyczyniając się do stopniowego podduszenia całego organizmu. Poziom wysycenia krwi czadem, na którym tlenu jest za mało, aby podtrzymać pracę serca i mózgu, zazwyczaj jest śmiertelny. Dlatego natychmiast skontroluj swoje urządzenia spalające, jeżeli Ty lub ktoś z domowników po przebywaniu w pobliżu urządzenia spalającego (na przykład po wzięciu prysznica w łazience z piecykiem gazowym) doświadczacie któregoś z tych niepokojących sygnałów:

  • duszności,
  • zawroty głowy,
  • mdłości,
  • ból głowy,
  • uczucie oszołomienia i otępienia.

 

JAK UNIKNĄĆ NIEBEZPIECZEŃSTWA?

Kiedy kupujesz urządzenia spalające jakiś rodzaj paliwa, zawsze upewnij się, że opatrzone są wymaganymi certyfikatami bezpieczeństwa – to najlepsze, co możesz zrobić dla ochrony siebie i swojej rodziny, jeszcze zanim zainstalujesz sprzęt w swoim domu. To jednak zdecydowanie nie wszystko:

jeśli nie masz odpowiednich uprawnień, każdego roku zatrudniaj fachowca, który przeprowadzi kontrolę Twojego systemu ogrzewania, piecyka gazowego, kominka i wszystkich innych spalających urządzeń. Jeśli masz kominek, dotyczy to także komina, nigdy nie pozostawiaj działającego urządzenia bez opieki (wyjątkiem są m.in. kotły), a zwłaszcza nie pozostawiaj go na noc, gdy domownicy śpią, upewnij się, że w miejscu, w którym korzystasz z urządzenia, działa sprawna i wydajna wentylacja, co rok rób kontrolę układu wydechowego samochodu. Jeśli masz garaż przylegający do domu, pamiętaj, aby nigdy nie zostawiać tam samochodu z odpalonym silnikiem, spaliny mogą przeniknąć do mieszkania, w pobliżu urządzeń spalających oraz nieopodal sypialni zainstaluj czujniki tlenku węgla – i nie lekceważ ich wskazań!

PO CZYM POZNAĆ, ŻE COŚ JEST NIE TAK?

Jeśli tylko zachowasz odpowiednią czujność, będziesz w stanie dostrzec i rozpoznać symptomy awarii, zanim osiągnie ona niebezpieczny poziom. Zwróć uwagę na:

  • kawałki rdzy lub sadzy wypadające z urządzeń;
  • ślady rdzy albo zacieki na urządzeniach;
  • luźne elementy, takie jak rury i kable;
  • „pocące się” okna;
  • szpary i pęknięcia w kominie.

Jeśli dostrzeżesz którykolwiek z tych sygnałów, niezwłocznie zwrócić się o pomoc do fachowca!

 

Źródło: gov.pl 

 

b w polsce corocznie powstaje ponad 150000 pozarow co piaty z nich powstaje w domach
« 1 z 5 »

 


Jak zachowywać się podczas burzy?! 

Czy TY i TWOJA RODZINA jesteście bezpieczni?

Pamiętaj!! Porażenie piorunem najczęściej kończy się śmiercią lub trwałym kalectwem. Wyładowanie atmosferyczne może spowodować pożar, uszkodzenie budynku lub spalenie instalacji elektrycznej oraz uszkodzenie wszystkich włączonych do niej urządzeń np. telewizora, komputera itp.

  1. Słuchaj aktualnych prognoz pogody w środkach masowego przekazu –  zawierają one ostrzeżenia przed groźnymi zjawiskami  pogodowymi;
  2. Usuń z balkonów, tarasów i parapetów okien rzeczy, które mogą zostać porwane przez wiatr. Pamiętaj, że mogą one stworzyć niepotrzebne zagrożenie dla Ciebie, Twoich bliskich i osób postronnych;
  3. Zamknij okna i drzwi;
  4. W miarę możliwości wyłącz urządzenia elektryczne i gazowe;
  5. Nie planuj wycieczek w góry, nie wychodź z domu, np. na zakupy;
  6. Zabezpiecz minimalny zapas wody pitnej, żywności i niezbędnych lekarstw;
  7. Sprawdź czy masz pod ręką oświetlenie awaryjne (np. latarkę) oraz naładowany telefon komórkowy;
  8. Nie obserwuj niebezpiecznych zjawisk pogodowych. W czasie nawałnicy nie podchodź do okien i drzwi;
  9. Jeżeli jesteś w budynku, w centrum huraganowego wiatru lub trąby powietrznej, usiądź pod ścianą nośną, z daleka od okien i drzwi, najlepiej na najniższej kondygnacji, np. w piwnicy;
  10. Bezwzględnie nie szukaj schronienia ani zatrzymuj się – nie parkuj samochodu pod drzewami, słupami i liniami energetycznymi. Pamiętaj, że wysokie elementy doskonale przyciągają wyładowania atmosferyczne i najlepiej, aby nie przebywać podczas burzy w ich pobliżu. Nie szukaj także schronienia pod tak lekkimi konstrukcjami, jak wiaty autobusowe i tramwajowe;
  11. Nawałnicę najlepiej przeczekać w budynku;
  12. Unikaj otwartej przestrzeni. Jeżeli nie masz możliwości schronienia się przed burzą lub huraganem, to najlepiej wykorzystaj zagłębienia terenu (rów, głęboki dół) – podczas huraganu schroń się w nim, podczas burzy nie siadaj, nie kładź się na ziemi – przykucnij;
  13. Odsuń się od metalowych przedmiotów i nie dotykaj ich.

Jeśli jesteś nad wodą:

  1. Najlepiej, podczas burzy i huraganu, nie przebywaj nad wodą. Bezwzględnie wyjdź z wody;
  2. Opuść żaglówkę, łódź, ponton, rower wodny, kajak itp. Przycumuj ją do brzegu;
  3. Pamiętaj, że podczas silnego wiatru nie wolno przebywać w żaglówce, pod jej pokładem. W przypadku wywrócenia się łodzi ryzykujemy życiem;

Gdy jedziesz samochodem:

  1. Zmniejsz prędkość jazdy i bądź ostrożny, po intensywnych wiatrach i opadach. na drodze może leżeć jeszcze nieusunięte drzewo, bądź gałąź;
  2. Uważaj wyjeżdżając z zalesionego lub zabudowanego terenu, gwałtowny podmuch wiatru może spowodować utratę panowania nad samochodem i doprowadzić do wypadku;
  3. Najlepiej, jeśli możesz, zatrzymaj się na poboczu (włącz światła awaryjne) lub na najbliższym parkingu. Jeśli zaskoczy Cię burza, a nie możesz się schronić w budynku, to zostań w odpowiednio zaparkowanym pojeździe;
  4. Nie zatrzymuj się pod słupami i liniami energetycznymi oraz pod drzewami. Złamana gałąź lub drzewo może przygnieść samochód i osoby w nim przebywające.

Podczas burzy, poza budynkiem, nie używaj telefonu komórkowego.

Pamiętaj, że chwilowa poprawa pogody oraz cisza nie oznaczają, że jest bezpiecznie. Przed wyjściem upewnij się, jaka jest sytuacja.

źródło: KG PSP Warszawa, RCB

 


STOP wypalaniu traw!!

Wiosenne porządki wiążą się często z paleniem ognisk i wypalaniem traw. Zastanówmy się jakie mogą być tego konsekwencje.

         Wiosna! Ciepła, słoneczna pogoda, co raz dłuższe dni, świeże powietrze i wszędobylski śpiew ptaków – to wszystko zachęca do wyjścia z domu i zajęcia się wiosennymi porządkami. Ludzie sprzątają po zimie swoje podwórka, ogródki, działki, rolnicy ruszają do plac polowych. U wszystkich gromadzą się przy tym duże ilości rozmaitych roślinnych pozostałości. Pytanie – co z nimi zrobić?

Czy spalanie jest najlepszym wyjściem?

Pamiętajmy, że każdy, kto chce spalić na własnej posesji np. suche liście,   gałązki drzew, zgrabioną suchą trawę, musi liczyć się z możliwością   zaprószenia ognia i dlatego powinien wykazać się dużą wyobraźnią.   Trzeba pamiętać, że szczególnie niebezpieczne jest palenie ognisk w s     sąsiedztwie budynków mieszkalnych i gospodarczych oraz bezpośrednio   przy lesie. Nie powinno się też palić ognia przy drogach publicznych, bo   gęsty dym może pogorszyć widoczność i być przyczyną wypadku.

Musimy być świadomi, że wiosenne słońce i wiatr zdążyły wysuszyć   ściółkę i jest ona łatwopalna. Ogień może w takich warunkach   rozprzestrzenić się błyskawicznie.

Niestety, jak co roku, wiosenne „sprzątanie” wiąże się z powstaniem   sytuacji niebezpiecznych. Przez ludzką nieodpowiedzialność dochodzi do   wielu przypadków umyślnego bądź przypadkowego podpalenia suchych   traw na polach, łąkach i różnego rodzaju zarośniętych nieużytkach.   Powtarzające się rokrocznie apele w mediach, prasie, Internecie –   negujące ten proceder, nie zmniejszają liczby amatorów podpalania   zarośniętych łąk, którzy nie zawsze zdołają zapanować nad żywiołem i   stają się sprawcami pożarów lasu lub budynków. Bywa, że sam   podpalacz pada ofiarą ognia.

Wypada wspomnieć o dużej szkodliwości wypalania łąk i nieużytków.   Zubożeniu i wyjałowieniu ulega gleba, wypalona zostaje warstwa   próchnicy, giną mikroorganizmy glebowe. Biocenoza traci wiele   gatunków owadów, płazów, gadów, ale też małych ssaków.

W związku z tym, czy nie bardziej rozsądnym, ekologicznym i   pożytecznym rozwiązaniem byłoby przeznaczenie roślinnych „odpadów”   na kompost? Nie wiąże się to z ponoszeniem jakichkolwiek kosztów,   przeciwnie – otrzymujemy darmowy i wartościowy nawóz. Przy tym nie   ponosimy ryzyka wywołania pożaru ani nie popadniemy w konflikt z   sąsiadami.

Jeśli już palisz, to..

Konieczne jest pilnowanie rozpalonego ogniska i jego wcześniejsze   przygotowanie, choćby przez okopanie lub obłożenie kamieniami. Warto   też zaopatrzyć się w gaśnicę. Nie należy spalać dużych ilości np. liści na   raz, lepiej powoli dokładać do ognia małe porcje, aby mieć kontrolę nad   wielkością płomieni. Nie spalajmy przy tym śmieci z tworzyw sztucznych   i gumy, zanieczyszcza to środowisko i jest bardzo szkodliwe.   Niebezpieczne i zabronione jest podsycanie ognia poprzez podlewanie   łatwopalnymi substancjami, takimi jak benzyna czy rozpuszczalnik.

Co mówi prawo..?

Przepisy regulujące palenie ognisk są bardzo nieprecyzyjne. Ustawa z   dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, w Art. 31, pkt. 7, mówi wyraźnie,   że „Dopuszcza się spalanie zgromadzonych pozostałości roślinnych poza   instalacjami i urządzeniami, jeżeli na terenie gmin nie jest prowadzone   selektywne zbieranie lub odbieranie odpadów ulegających biodegradacji, a   ich spalanie nie narusza odrębnych przepisów”, (Dz. U. 2013, poz. 21).

Przepisami odrębnymi będą np. miejscowe regulaminy o utrzymaniu   czystości i porządku, ustanawiane przez gminy lub rady miejskie.   Odrębne przepisy dotyczą działkowców.

Niemniej jednak, należy pamiętać o ponoszonej odpowiedzialności    usankcjonowanej przepisami mówiącymi , że:

  • Zgodnie z ustawą z dnia 28 września 1991r. o lasach, a w szczególności art. 30, ust.3, pkt 3 zabronione jest używanie otwartego ognia w lesie oraz w odległości od niego mniejszej niż 100 m poza miejscami do tego wyznaczonymi oraz odpowiednio przygotowanymi. Trzeba liczyć się z tym, że czasami oprócz gniewu nieprzychylnych sąsiadów, którzy nie będą na tyle wyrozumiali, aby bezkrytycznie wdychać nasz dym, grozić nam mogą również kary poważniejsze.
  • Wypalanie traw jest nielegalne i podlega karze aresztu lub grzywny na podstawie Ustawy o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r. (Dz. U. z 2004 r. nr 92, poz. 880):
  • (Art.124.)„Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów.”
  • (Art. 131.) „Kto (…)wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary – podlega karze aresztu albo grzywny.”
  • Dodatkowo wypalanie traw jest wykroczeniem z art. 82 § 1 Kodeksu Wykroczeń, który przewiduje odpowiedzialność tego, kto nieostrożnie obchodzi się z ogniem lub wykracza przeciwko przepisom dotyczącym zapobieganiu i zwalczaniu pożarów. Powyższy art. mówi o karze aresztu, nagany lub grzywny, której wysokość w myśl art. 24 § 1 może wynosić od 20 do 5000 zł. Zaś Kodeks karny stanowi: „Kto sprowadza zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.”
  • Dodatkową konsekwencją może być dla rolników utrata płatności bezpośrednich do gruntów rolnych.                                                             
  • Powyższe argumenty powinny skłonić do zastanowienia się nad       zasadnością rozpalania wiosennego ogniska, a przynajmniej       pobudzić wyobraźnię i poczucie odpowiedzialności za środowisko.

trawy 3
« 1 z 4 »

Bezpieczny wypoczynek na wodą!!

Bezpieczny wypoczynek nad wodą 

Wakacje to czas, kiedy możemy oderwać się od codziennej pracy i   odpocząć. Musimy jednak pamiętać o zagrożeniach z jakimi możemy się   spotkać. Dlatego powinniśmy dokładnie zaplanować wyjazd, aby   uniknąć  przykrych niespodzianek. Pamiętajmy o bezpieczeństwie   swoim  i swoich najbliższych.

Wypoczynek nad wodą jest jedną z najpopularniejszych form spędzania   wolnego czasu. Słoneczna pogoda i wysokie temperatury sprzyjają       wyborom miejsc znajdujących się w pobliżu zbiorników wodnych. Łatwo   zapomnieć, że woda, nawet ta z pozoru bezpieczna i spokojna, jest   groźnym żywiołem.

Planując wypoczynek należy pamiętać o tym, by wybierać takie miejsca,   gdzie plaże są strzeżone. Jednak nawet wypoczynek pod okiem   ratownika nie zwalnia nas od zachowania zdrowego rozsądku i od   zapewnienia należytej opieki naszym dzieciom. Podczas zabawy mogą   oddalić się niepostrzeżenie i zagubić w tłumie plażowiczów.

Decydując się na kąpiel, trzeba pamiętać o tym była ona bezpieczna. Należy stosować się do zasad:

  • pływać tylko w miejscach do tego wyznaczonych,
  • stosować się do poleceń ratownika (m.in. zwracać uwagę na kolory flagi na kąpielisku – biała – kąpiel dozwolona, czerwona – zakaz kąpieli),
  • nie wbiegać do wody rozgrzanym, aby nie doznać wstrząsu termicznego,
  • nie skakać do wody w nieznanych miejscach, zwłaszcza „na główkę”, może to skończyć się śmiercią lub kalectwem,
  • nie wypływać na materacu daleko od brzegu,
  • NIGDY nie pływać po wypiciu alkoholu, nie pływać bezpośrednio po posiłku – zimna woda może doprowadzić do skurczów żołądka,
  • nie wypływać poza wyznaczony teren kąpieliska.

Pływając łódką, żaglówką, kajakiem czy rowerem wodnym pod żadnym   pozorem nie wolno zdejmować kapoka. W przypadku wywrotki lub   nieoczekiwanego wpadnięcia do wody może on uratować nam życie.   Żeglarze powinni na bieżąco śledzić prognozy pogody, aby w miarę   możliwości unikać zagrożenia związanego z nagłą zmianą aury.

Wypoczynek nad wodą to również opalanie. Należy chronić skórę przed   poparzeniami stosując preparaty z odpowiednim dla naszej karnacji   filtrem UV. Przed słońcem trzeba także zabezpieczyć oczy zakładając   okulary z filtrem UV oraz głowę zakładając chustkę lub kapelusz. Nie   warto nosić okularów bez odpowiedniej ochrony przed   promieniowaniem. Bardziej szkodzą naszym oczom niż pomagają.

PAMIĘTAJ!
Pływanie po alkoholu, brawura i przecenianie swoich umiejętności,   pozostawianie dzieci bez odpowiedniej opieki oraz skoki do wody   „na  główkę” są najczęstszymi przyczynami utonięć.

Bez względu na to jakie miejsce wybierzemy na wypoczynek (morze, góry   czy jeziora),  pamiętajmy o zasadach bezpieczeństwa.

Musimy pamiętać także o zagrożeniach z jakimi możemy się spotkać za   granicą, zwłaszcza gdy na miejsce wypoczynku wybieramy region   odrębny kulturowo, lub ten w którym występują niepokoje społeczne.

Przypominamy, że przed podjęciem decyzji dotyczącej miejsca   wypoczynku, warto sprawdzić na stronie internetowej Ministerstwa   Spraw Zagranicznych jakie są rekomendacje dla wybranego przez   nas regionu świata.

Należy także pamiętać o ubezpieczeniu. Wyjeżdżając za granicę na   wypoczynek zorganizowany przez biuro podróży, z reguły każdy z nas   jest ubezpieczony. Warto jednak sprawdzić zakres tego ubezpieczenia.   Najlepiej przeanalizować własne potrzeby, ocenić ryzyko i zagrożenia i,   ewentualnie wykupić ubezpieczenie dodatkowe.

źródło: RCB 

 

Woda
« 1 z 2 »

Jak przetrwać upał?! 

Czy wiesz, że..?

Upał to stan pogody, gdy temperatura powietrza przy powierzchni ziemi     przekracza 30 st. C. W ciągu dnia, najwyższa temperatura występuje       pomiędzy godziną 15 a 18, a nie jak się powszechnie sądzi – w południe,   zaś największe promieniowanie UV notowane jest w godzinach 12 – 13.

Skutki:

Wraz ze wzrostem temperatur znacząco wzrasta ryzyko odwodnienia   oraz przegrzania organizmu. Upał może doprowadzić do wystąpienia   udaru słonecznego lub cieplnego, który jest stanem zagrażającym   zdrowiu, a nawet życiu. Jego objawy to: zmęczenie, silne bóle i zawroty   głowy, nudności, gorączka, szum w uszach, drgawki, wzrost temperatury   ciała zagrażający życiu, większa częstotliwość bicia serca i oddechu.   Niewątpliwie, upał wpływa również na układ nerwowy człowieka.   Wysokie temperatury mogą powodować ospałość, zdenerwowanie, a   także wpływają na poziom koncentracji i efektywność pracy. Należy   pamiętać, że upał jest szczególnie niebezpieczny dla osób starszych i     dzieci. Trzeba również zadbać o zwierzęta, gdyż wysokie temperatury   również u nich mogą prowadzić do przegrzania organizmu.

Ochrona

  • należy ograniczyć opalanie, ponieważ zbyt długie przebywanie na słońcu jest szkodliwe dla organizmu, który łatwo może ulec przegrzaniu, a skóra poparzeniu. Należy przebywać na słońcu nie dłużej niż maksymalnie 2 godz. stosując przy tym kremy ochronne;
  • dzieci i osoby starsze nie powinny wychodzić z domu, a jeżeli jest to niezbędne, to koniecznie z nakryciem głowy;
  • w ciągu dnia należy zamykać w domu okna i żaluzje, by ograniczyć napływ gorącego powietrza do pomieszczeń (szczególnie po stronie nasłonecznionej). Okna należy otwierać nocą, kiedy temperatura jest niższa – jeżeli oczywiście warunki bezpieczeństwa na to pozwalają;
  • należy unikać forsownego wysiłku fizycznego w najgorętszej porze dnia. Wysiłek fizyczny, jak np. bieganie może doprowadzić do odwodnienia, skurczów mięśni spowodowanych odwodnieniem i utratą minerałów, przegrzaniem organizmu lub udaru cieplnego; pod żadnym pozorem nie wolno zostawiać dzieci i zwierząt w zaparkowanym pojeździe. Temperatura w nagrzanym samochodzie może dochodzić do 5 – ;
  • należy nosić lekką i przewiewną odzież z tkanin naturalnych, w jasnych kolorach. Wspomoże to właściwą termoregulację organizmu; należy nawadniać organizm – pić dużo wody, najlepiej niegazowanej;
  • należny unikać picia kawy oraz napojów zawierających duże ilości cukru – sprzyjają one odwodnieniu organizmu;
  • osoby przyjmujące leki, powinny być w kontakcie z lekarzem, aby sprawdzić jaki wpływ mają one na termoregulację i równowagę wodno-elektrolitową;
  • jeśli odczuwamy zawroty głowy, osłabienie, niepokój lub dotkliwe pragnienie i ból głowy, należy skontaktować się z dyspozytorem medycznym, dzwoniąc pod numer alarmowy. Jeśli to możliwe należy przenieść się w chłodne miejsce; należny unikać skrajnych temperatur – osoby, które pracują w klimatyzowanych pokojach nie powinny od razu wychodzić na zewnątrz, gdzie panuje upał – może to spowodować szok termiczny, zwłaszcza u starszych i bardzo młodych ludzi;
  • będąc nad wodą należy pamiętać, że nie wolno gwałtownie wchodzić do niej bezpośrednio po opalaniu – zanim zaczniemy pływać, należy opłukać ciało wodą, do której wchodzimy i dopiero wtedy powoli się w niej zanurzyć;
  • będąc w podróży, należy częściej robić przerwy i odpoczywać w zacienionych miejscach, by złagodzić negatywny wpływ wysokich temperatur na koncentrację;
  • w upalne dni należy przygotowywać lekkie posiłki, bazujące na owocach i warzywach, które dostarczają organizmowi niezbędnych składników mineralnych i witamin, a unikać tłustych, smażonych i wysokokalorycznych dań, które dodatkowo obciążają i tak zmęczony upałem organizm;
  • należy unikać spożywania alkoholu, ponieważ sprzyja to odwodnieniu organizmu.

Dzieci

  • należy ubierać dziecko w lekką, przepuszczającą powietrze, jasną odzież oraz zakładać mu czapeczkę z daszkiem;
  • należy chronić dziecko przed słońcem, m.in. używając parasolki nad wózkiem nawet wtedy, kiedy ten stoi w ocienionym miejscu;
  • należy podawać dziecku letnie, lecz nie zimne napoje, w szczególności ziołowe i/lub owocowe herbatki, a także wodę mineralną lub sok;
  • należy kąpać dziecko w letniej (nie zimnej) wodzie;
  • nie należy nosić dziecka w nosidełku, gdyż w upalne dni może być mu niewygodnie i gorąco;
  • przed wyjściem z dzieckiem na spacer, należy zabrać ze sobą nawilżone chusteczki oraz butelkę z napojem;
  • należy smarować dziecko kremami z wysokim filtrem;
  • nie należy wychodzić z dzieckiem na zewnątrz w porze, kiedy jest najbardziej gorąco;
  • wysokie temperatury sprzyjają rozwojowi bakterii salmonelli, dlatego też należy unikać pokarmów z surowych jajek, a także często myć dokładnie ręce.

Seniorzy

  • osoby starsze zwykle przyjmują większe ilości leków. Podczas upałów, gdy organizm się odwadnia, stężenie leków w organizmie może się zwiększyć nawet do zagrażającego życiu. W związku z tym powinny one bardzo uważnie monitorować swoje samopoczucie, a przede wszystkim stosować się do zaleceń związanych z postępowanie podczas upałów.

źródło: RCB 

 

Upał
« 1 z 2 »

Ukąszenia – Owady 

Co cię ukąsiło..? 

Osy i szerszenie mogą być groźne. Atakują w sytuacji zagrożenia. Jeżeli   człowiek znajdzie się za blisko gniazda, może zostać wyśledzony przez   strażników gniazda i zaatakowany.

W wypadku rozdrażnienia kolonii najlepiej w spokoju oddalić się na   bezpieczną odległość od gniazda (u szerszeni wynosi ona ok. 1-2 m), nie   wykonując żadnych niepotrzebnych agresywnych ruchów, które   motywują owady do dalszego ataku. Niebezpieczne mogą być użądlenia   miejsc położonych blisko głównych naczyń krwionośnych i głowy. Osoby   uczulone na jad powinny jak najszybciej zgłosić się do lekarza.

 

Szerszenie

Ukąszenie przez szerszenia może być bardzo niebezpieczne. Po użądleniu   pojawiają się zaczerwienienia skóry, obrzęki, opuchlizna, gorączka,   dreszcze, ból w klatce piersiowej i duszności. Owad ten potrafi ukąsić   nieatakowany. Jego jad zawiera substancje atakujące krew, mięśnie,   toksyny rozkładające krwinki i uszkadzające nerki. W przypadku   ukąszenia przez szerszenia najlepiej zgłosić się do lekarza. Na obrzęki   zastosować okłady z octu.

 Pszczoły

Po użądleniu, trzeba natychmiast wyjąć żądło, zdezynfekować ranę i   stosować okłady z Altacetu. Warto pić wapno.

 Osy

Owady te potrafią kłuć wielokrotnie, wstrzykując jad. Miejsce ukąszenia   boli i puchnie. Gdy ból mija, skóra mocno swędzi. Warto wówczas   zastosować maść hydrokortyzonową lub Oxykort. Jad osy zawiera   substancje uczulające, powodujące rozpad czerwonych krwinek, działa   drażniąco na zakończenia nerwów. Po ukąszeniu najlepiej stosować   mokre, zimne okłady. Można zanurzyć ukąszone miejsce w zimnej   wodzie.

 Zasady bezpieczeństwa:

Gdy zbliża się do Ciebie pszczoła, osa lub szerszeń unikaj gwałtownych       ruchów.

  • W razie ataku osłoń głowę rękami lub odzieżą, a z niebezpiecznej okolicy oddalaj się powoli, najlepiej schronić się w ciemnym pomieszczeniu – pszczoły wylecą do światła.
  • Gdy koło Ciebie ktoś został użądlony, staraj się oddalić z tą osobą co najmniej na 50 metrów – inne owady mogą przybyć na pomoc atakującemu i użądlić ponownie.
  • Przebywaj z dala od kwitnących roślin i dojrzałych, opadłych na ziemię owoców.
  • Przed wyjściem z domu nie używaj mocno perfumowanych kremów, dezodorantów, szamponów, płynów po goleniu itp.
  • Unikaj wzorzystej, jaskrawej i lejącej się odzieży – ubieraj się raczej w biel, zieleń lub beż.
  • Utrzymuj szczelnie zamknięte kubły z odpadkami i resztkami żywności.
  • Staraj się nie jeść na wolnym powietrzu słodkich owoców, marmolady, miodu czy dżemu.
  • Nie chodź boso po łące – pszczoły lubią koniczynę, a wiele os buduje gniazda położone na lub tuż pod powierzchnią ziemi.
  • Pot i dwutlenek węgla przyciągają żądlące owady, więc przy gimnastyce lub innej aktywności ruchowej na świeżym powietrzu powstaje największe niebezpieczeństwo użądlenia.

Osy atakują, gdy:

  • gniazdo jest zagrożone lub niszczone (mogą zaatakować intruza całym rojem),
  • rozdrażnią je gwałtowne ruchy ludzi lub zwierząt,
  • rozdrażni je zapach, na przykład perfum lub kosmetyków,
  • rozdrażnią je ciemne lub bardzo jaskrawe barwy.
  • Pamiętajmy, że osy są pożyteczne:
  • niszczą różne owady – szkodniki roślin, którymi karmią swoje larwy,
  • usuwają padlinę – znoszą do gniazda skrawki mięsa, zebrane z martwych zwierząt,
  • zapylają kwiaty różnych roślin (chociaż nie są tak skuteczne, jak pszczoły).

 

Jak pomóc użądlonemu?

Miejsca użądlenia można:

  • obłożyć na dwadzieścia minut zimnym kompresem (lodem, kawałkiem metalu) z kremem
  • lub płynem antyhistaminowym, okładem z octu, roztworu kwasu bornego, sody oczyszczanej lub amoniaku,
  • posmarować miejsce użądlenia kremem antyseptycznym,
  • jeżeli wystąpią rozległe reakcje miejscowe (silny obrzęk, zaczerwienienie) – wskazane jest podanie leków przeciwzapalnych (aspiryna) lub preparatów odczulających (wapno musujące, leki antyhistaminowe),
  • u alergików po użądleniu mogą wystąpić trudności z oddychaniem, kurcze mięśni, wysypka, bóle brzucha, opuchlizna – w porozumieniu z lekarzem należy podawać wapno, preparaty antyhistaminowe, glukokortykoidy i adrenalinę,
  • u osoby silnie pożądlonej mogą też wystąpić omdlenia i wymioty, które mogą doprowadzić do zapaści, a nawet śmierci.

 

Uwaga! Osobom uczulonym na jad lub silnie pożądlonym należy niezwłocznie zapewnić pomoc lekarską.

 Jak zapobiegać osiedlaniu się o:

     Aby zniechęcić osy do zakładania kolonii, należy wiosną przeglądać szopy, altanki, poddasza budynków mieszkalnych i usuwać z nich zauważone zaczątki gniazd. Wszystkie otwory w budynku, którymi osy mogą przedostać się do środka (także otwierane okna), warto zabezpieczyć siatkami o trzy milimetrowych oczkach. Bardzo ważne jest, aby nie lekceważyć pojedynczych osobników (zwłaszcza szerszeni), szukających miejsca na gniazdo – trzeba je zniszczyć, zanim założą kolonię.

 

informacje zaczerpnięte z Ogólnopolskiego serwisu medycznego medserwis.pl oraz muratordom.pl

 

Ukąszenia 1
« 2 z 2 »

OSP WIESZOWA © 2016 Frontier Theme